De benaming van dit grootse werk zou eigenlijk moeten zijn ‘Wake voor de paasnacht’, Rachmaninov noemde het ‘wake voor de hele nacht’. Het is een zetting van de teksten die gebruikt worden bij de officie van de Orthodoxe kerk tijdens de vespers in het begin van de avond tot de ochtendmis op de vroege paasochtend.
Zoals de Orthodoxe kerk voorschrijft, is het een puur a cappella werk. De compositie draagt zowel de sporen van de grote romantische traditie waarin Rachmaninov staat, als van de geheel eigen stijl van de muziek uit de Orthodoxe traditie. Een stijl die op belangrijke punten afwijkt van de klassieke vocale stijl van het Westen en verfrissend is voor zowel de zangers als de oren van het publiek.
Overigens zijn alleen de eerste 6 van de 15 delen bestemd voor de liturgische dienst in de Russisch-Orthodoxe traditie. Maar de betekenis van Rachmaninovs Vespers overstijgt welke dienst dan ook: de troost en verstilling die uit dit meesterwerk spreken zijn ongekend.